Powierzanie projektantowi lub architektowi wnętrz swojego domu czy mieszkania, staje się coraz bardziej popularne, a współpraca z nim nie jest już tylko domeną osób z zasobnym portfelem. Wiele razy słyszałam, że najważniejsza jest chemia pomiędzy klientem a projektantem. Jeśli między nimi „zaiskrzy” to jest ogromna szansa że cała współpraca będzie przebiegać pomyślnie.
Postanowiłam rozpocząć nowy cykl związany z moim zawodem – projektanta wnętrz. Od czasu do czasu, dostaję maila z pytaniami jak wygląda moja praca, jakie wykształcenie jest potrzebne i gdzie zdobywać doświadczenie. Czy ten zawód jest trudny oraz, jakie predyspozycje są niezbędne by z powodzeniem prowadzić projekty.
Od razu zaznaczę, że wszytko co tutaj przeczytacie, jest moją subiektywną opinią, i zakładam że pewna grupa czytelników się ze mną nie zgodzi. Ale jest ona wynikiem mojej obserwacji, po ponad 10 latach pracy.
Zatem dzisiaj będzie o nauce, doświadczeniu oraz przejściu “na swoje”.
Dzisiaj opowiem Wam o projekcie wnętrza domu, z którym jestem związana już dwa lata. Dokładnie w lipcu 2015 roku, odebrałam pierwszy mail od właścicielki domu, Emilii, z zapytaniem o projekt wnętrza oraz współpracę.
Jednym z najczęstszych pytań które otrzymuję zarówno tu, na blogu jak i na instagramie brzmi: czym fotografujesz?
Moja odpowiedź była krótka i zwięzła: lustrzanką. Niedawno, po raz kolejny odpowiadając na to pytanie, zorientowałam się, że nie takiej odpowiedzi oczkujecie. Zatem dzisiaj powiem nieco szerzej o tym, jak to się wszystko zaczęło, gdzie nauczyłam się podstaw fotografii i jakiego sprzętu używam.
Zaczynamy!
Na tej stronie wykorzystujemy cookie. Aby kontynuować użytkowanie strony (treść poprawnie się wyświetli po akceptacji), zaakceptuj politykę prywatności. polityka prywatności
The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.